Verhaal:
Layla M. is een Marokkaans tienermeisje dat is geboren in Nederland. Ze zit in haar laatste jaar VWO wanneer ze begint te integreren in een radicale islamitische groep. Haar familie en haar beste vriendin proberen haar om te praten, maar het is te laat. Ze vlucht weg van huis en trouwt met Abdel.
Cast:
Nora El Koussour als Layla
Ilias Addab als Abdel
Hassan Akkouch als Zine
Yasemin Cetinkaya als Oum Osama
Husam Chadat als Sheikh Abdullah Al Sabin
Mohammed Azaay als Layla’s vader
Esma Abouzahra als Layla’s moeder
Bilal Wahib als Younes, Layla’s broer
Ayisha Siddiqi als Meryem, Layla’s beste vriendin
Sachli Gholamalizad als Senna
Regisseuse: Mijke De Jong
Recensie:
De Nederlandse film Layla M. volgt het verhaal van een meisje van Marokkaanse origine die opgegroeid is in Amsterdam. De film sprak mij aan doordat het eens een andere kijk gaf op het leven van een radicaliserende tiener. Een groot deel van de media en de bevolking beeldt hen af als afschuwelijke monsters. We vergeten echter dat er achter de verhalen van radicalisering vaak gebrainwashte normale kinderen schuilen die zelf niet weten waar ze aan beginnen.
Deze film geeft dus een beeld van wie er achter de boerka schuilt. Welke pijn de familie van deze persoon ervaart. En hoe ze zich stilletjes aan uit de maatschappij verwijderen. Het verandert onze kijk op een situatie die we zelf niet kennen. We krijgen een menselijker beeld van de “monsters”.
Een groot deel van de film keek ik vol ongeloof toe naar de beslissingen die Layla nam. Maar toch waren er momenten wanneer ik haar begreep. Als ikzelf zou worden benadeeld vanwege mijn origine of geloof, zou ik dan ook niet willen ingrijpen?
Meerdere momenten in de film is het duidelijk dat Layla een gewoon tienermeisje is. Zoals velen is ze op zoek naar gerechtigheid en liefde. Jammer genoeg is ze hierdoor vatbaarder om gebrainwasht te worden. Ze volgt idealen, maar kijkt niet voorbij het utopisch gedachtegoed. Als ze in Syrië aankomt, is ze geshockeerd van het extreme geweld die wordt gebruikt tegenover onschuldige mensen. Ze is ook verbaasd wanneer ze als nutteloze huisvrouw wordt aanschouwd.
Layla M. neemt een moeilijk onderwerp en maakt het bespreekbaar. Er is een scène, waarin Abdel en Layla zorgeloos dansen in een motel. Ze zien er zo onschuldig en humaan uit. Je kunt niet anders dan begrip voor hun onwetendheid opbrengen.
Conclusie:
Wil je wat meer weten over radicalisering onder tieners? Kijk dan zeker deze film. Layla M. weet verandering te brengen in je visie.
De film heeft ook een Gouden Kalf gewonnen.
#LadiesAtTheMovies
— LM
Filmatre 