Verhaal
In het waargebeurde I Still Believe worden studenten Jeremy (KJ Apa) en Melissa (Britt Robertson) smoorverliefd op elkaar. Als Jeremy doorbreekt als popster lijkt het ze voor de wind te gaan, tot er bij Melissa kanker wordt vastgesteld. Samen gaan ze de moeilijke strijd aan en vinden kracht in hoop en liefde, niet alleen bij elkaar maar ook bij Jeremy’s fans. I Still Believe laat niet alleen zien hoe één liefde je leven kan veranderen, maar ook hoe één leven de wereld kan veranderen. I Still Believe is gebaseerd op het waargebeurde verhaal van de Amerikaanse popster Jeremy Camp en zijn eerste vrouw Melissa.
Cast
KJ Apa als Jeremy Camp
Britt Robertson als Melissa Lynn Henning-Camp
Gary Sinise als Tom Camp
Shania Twain als Terry Camp
Melissa Roxburgh als Heather Henning
Nathan Parsons als Jean-Luc Lajoie
Abigail Cowen als Adrienne Camp
I Still Believe zou normaal op 1 april 2020 in de zalen gekomen zijn in ons land, maar door de coronacrisis is deze datum opgeschoven naar 24 juni 2020. Op heel wat streamingssites is deze film echter al te bekijken. Ik kon het dus ook niet laten om via Popcorntime deze film al te bekijken.
Het verhaal start in september 1999. We maken kennis met Jeremy Camp (gespeeld door KJ Apa, bekend van o.a. Riverdale). Hij vertrekt naar Calvary Chapel College in California. Wanneer hij daar aankomt gaat hij naar de band The Kry kijken. Hij ontmoet lead zanger Jean-Luc LaJoie (Nathan Parsons). Via hem leert Jeremy Melissa Henning (Britt Robertson) kennen. Al snel wordt duidelijk dat de twee voor elkaar gemaakt zijn.
Jeremy vraagt Melissa meerdere keren mee uit, maar Melissa weigert omdat ze Jean-Luc, die al een jaar verliefd is op haar, niet wil kwetsen. Uiteindelijk stemt ze toch toe en de twee worden een koppel.
Op vlak van muziek gaat het voor Jeremy steeds beter en niets lijkt zijn geluk en dat van Melissa nog in de weg te staan. Maar dan slaat het noodlot toe: Melissa heeft kanker. Dit is de start van een lange lijdensweg, waarbij je als kijker ontzettend meevoelt met de hoofdpersonages.
Om nog niet al te veel te spoilen vertel ik de rest van het verhaal niet, maar geloof me: neem de zakdoekjes er maar bij. Want je houdt het niet droog.
KJ Apa heeft me in deze film positief verbaasd. Hij zet de rol van Jeremy op een prachtige wijze neer en weet echt te raken. Ook zijn zangkwaliteiten komen in deze film echt tot zijn recht. Je vraagt je oprecht af hoe ze hem in Riverdale zo slecht laten zingen (en acteren). De chemie tussen hem en Britt Robertson zit ook goed. De twee speelden eerder ookal samen in A Dog’s Purpose(wat ook een aanrader is). Al is het best raar dat Robertson, die ondertussen 30 is, nog steeds een 17-jarige studente speelt. Al komt dat natuurlijk omdat ze er zo jong uitziet.
Wat ik wel jammer vind, is dat ze bij deze film gebruik gemaakt hebben van typecasting. Zowel Apa, als Robertson spelen telkens opnieuw dit soort rollen. Wat op zich niet slecht is, maar het wordt een beetje saai om naar te kijken.
Het verhaal op zich zit goed, maar wordt na een tijdje wat langdradig. De vertelling mocht, vond ik, zeker wat sneller verlopen hebben. Ik kan me best voorstellen dat sommige mensen zullen afhaken bij deze film.
Al is deze film over het algemeen wel goed. Dus als je zin hebt in een weenfilm, met KJ Apa in de hoofdrol? Dan is deze film het zeker waard! (Vergeet geen zakdoekjes!)
#LADIESATTHEMOVIES
—- GVB
Filmatre 