Verhaal: Malcolm en Marie komen ‘s avonds laat thuis na de première van Malcolms film. Al snel is duidelijk dat Marie ergens mee zit, ergens boos om is. Wat voor Malcolm begint als gissen naar een waarom verandert in een ruzie tot de zon opkomt.
Cast:
Zendaya als Marie
John David Washington als Malcolm
Regisseur: Sam Levinson
Review:
Het is na middernacht, Marie en Malcolm komen van het event waar Malcolms film met enthousiasme is ontvangen. Begrijpelijk is hij blij, maar ook aangeschoten. Marie is echter opvallend geërgerd. Ze begint macaroni te maken, voor Malcolm. Er is amper emotie op haar gezicht te zien terwijl Malcolm over de gebeurtenissen van de avond gaat. Zijn gedachten gaan van zijn hoofdrolspeelster naar de filmcritici die aanwezig waren. Hij start een monoloog over hoe hij denkt dat de recensies zullen uitdraaien – als zwarte regisseur met een film over een jonge zwarte vrouw die haar drugsverslaving probeert te overkomen, zullen de recensies snel over systemisch racisme gaan. Marie wijst hem erop dat er nog geen enkele recensie is uitgekomen en hij dus niet kan weten wat ze denken. Malcolm merkt dat er iets is. “Vanavond gaat er niks productiefs gezegd worden,” waarschuwt ze als hij er naar vraagt – en eigenlijk heeft ze gelijk. De ruzie start met Marie die toegeeft teleurgesteld – maar vooral ook boos – te zijn dat Malcolm haar is vergeten bedanken in zijn speech. Voor de film die gebaseerd is op haar leven, bedankte hij meer dan 100 mensen, maar haar is hij vergeten. De ruzie escaleert. Het – overduidelijk – gebroken koppel kraakt elkaar om de beurt met monologen die te ver gaan en waarop vaak niks gezegd kan worden, dat de situatie helpt.
Malcolm & Marie is verscheurend cinematografisch kunstwerk. Levinsons regie zorgt voor prachtige shots en geeft de – soms langdradige – monologen een creatieve twist. De film is in zwartwit, samen met Labrinths muziek is er een vintage uitstraling gecreëerd. Het gehele verhaal speelt zich af in één nacht in hetzelfde luxehuis. Levinson kiest meerdere keren voor ongebruikelijke perspectieven en shots, maar ze passen perfect en tonen de invloed van camerawerk op een scène die anders eentonig of zelfs saai zou zijn.
Wederom zet Zendaya prachtig acteerwerk neer. Dat ze een geweldig team vormt met Levinson toonde ze al in Euphoria, en bewijst ze hier weer. Marie is gecompliceerd en gebroken, zit moeilijk in elkaar en sleurt hopen narcissisme met zich mee. Maar ze heeft ook talent voor twee en geeft niet op ondanks Malcolms kwetsende woorden. Zelfs wanneer Malcolm ontkent dat de film op haar gebaseerd is – en zelfs zo ver gaat om alle vrouwen die hem wèl hebben geïnspireerd op te sommen in groot detail – keert ze terug om hem net zo hard de grond in te boren. Hun geruzie en gekwets toont de passie, de liefde, maar ook het feit dat ze eigenlijk echt wel beter af zijn zonder elkaar. John David Washington zet ook sterk werk neer als Malcolm. Hij is meeslepend en fascinerend in de monologen over zijn werk en zijn liefde voor Marie. Bruut en zonder enige compassie haalt hij haar dan echter ook neer. Hun relatie heeft chemie, maar vooral de toxische soort. Net dat maakt het zo goed, want Washington gaf eerder al toe dat hij enorm opkijkt naar Zendaya ondanks hij vele jaren ouder is. De twee acteurs schitteren naast elkaar en met Levinson.
De film kreeg gemengde reacties. Verschillende filmcritici vonden hem te lang en eentonig. Het eerste is begrijpelijk, dit heeft enorm potentieel voor een kortfilm of een theaterstuk. Het laatste echter niet, de passie is explosief, de ruzie pijnlijk brilliant, herkenbaar en hypnotiserend en de gehele film is simpelweg fascinerend en emotioneel. Het is dan ook geen verrassing dat de film al nominaties voor grote prijzen binnenhaalt. De combinatie Levinson en Zendaya zorgt nog maar eens voor een cinematografisch kunstwerk vol passie, emotie en echtheid.
Filmatre 