Verhaal
De film volgt de ontstaansgeschiedenis van Estella “Cruella” de Vil. De jonge, arme Estella groeit in het Londen van de jaren zeventig onder het mentorschap van de hautaine barones Von Hellman, de eigenares van een modehuis, uit tot een succesvolle maar gemene modeontwerpster.
Cast
- Emma Stone als Estella “Cruella de Vil” Miller
- Emma Thompson als Baroness von Hellman
- Joel Fry als Jasper Badun
- Paul Walter Hauser als Horace Badun
- Emily Beecham als Catherine Miller
- Kirby Howell-Baptiste als Anita Darling
- Mark Strong als John
- John McCrea als Artie
- Kayvan Novak als Roger Dearly
- Jamie Demetriou als Gerald
- Andrew Leung als Jeffrey
Regisseur
Craig Gillespie
Het verhaal begint met de geboorte van Estella Miller (Emma Stone), ze wordt geboren met zwart-wit haar en krijgt daardoor meteen een stempel opgedrukt. Ze heeft haar eigen willetje en haalt wrede fratsen uit. Haar moeder geeft haar daardoor de bijnaam “Cruella”. Omdat Estella het niet kan laten om ook op school haar tweede persoonlijkheid te laten bovenkomen, wordt ze van school gestuurd. Zij en haar moeder trekken daarom naar Londen, waar ze eerst nog een stop maken bij ‘een vriendin’. Daar overlijdt Estella’s moeder in een tragisch ongeluk. Estella loopt weg en komt zo terecht bij straatboeven Jasper en Horace (Joel Fry en Paul Water Hauser) en groeit samen met hen op.
Estella heeft één grote droom: modeontwerpster worden. Via Jasper krijgt ze een job bij Liberty Department Store. Baroness von Hellman (Emma Thompson) biedt haar een job aan, die ze natuurlijk aanneemt. Dit is eigenlijk de echte start van het verhaal. Want in de Baroness vindt Estella haar aartsrivaal, zeker wanneer blijkt dat de Baroness de schuldige is aan de dood van haar moeder.
Estella laat Cruella de bovenhand nemen en wordt de moderivaal van de Baroness. De twee maken elkaar het (mode)leven zuur.

In het begin was ik een beetje argwanend voor de film. Net zoals bij Maleficent (2014) zouden ze ‘uitleggen’ waarom de villain, de schurk, nu net die rol heeft in de klassiekers die je al jaren kent. Maar ik was heel erg positief verrast. Het verhaal zit goed in elkaar, en verveelt geen minuut. Het is een typische Disneyfilm, waarbij de moeder (of ouders) van het hoofdpersonage vroeg sterft en hen met een trauma achterlaat. Al is de dubbele persoonlijkheid van Estella, Cruella dus, wel een leuke twist. Bijna aan het einde van de film zorgt een plottwist ook voor een extra schepje bovenop alle drama, ophef en kat en muisspel.

Emma Stone en Emma Thompson zijn letterlijk ge-wel-dig als elkaars aartsvijanden. Ze tonen nog maar eens wat voor een fantastische actrices ze wel niet zijn. Thompson kan letterlijk alles spelen, dat is wel duidelijk. Stone speelt een zalige Estella/Cruella. Ook de andere acteurs en actrices staan sterk hun mannetje, maar Thompson en Stone steken er met kop en schouders bovenuit.
Tijdens de film komen Anita en Roger, die je natuurlijk kent als de baasjes van de 101 dalmatiërs, ook aan bod. In de post-credits van de film geeft Cruella de puppies Pongo en Predita (aka de moeder- en vaderhond van de dalmatiërs) aan hen twee. Dit is een kleine hint op een mogelijke sequel. Die zeker gemaakt mag worden.
— GVB
#Ladiesatthemovies
